برای دیدن تو چلچراغ لازم نیست
و با وجود نگاه تو باغ لازم نیست

همینکه ساده شکستم برای من کافیست
برای قلب شکسته که داغ لازم نیست

تو مقصدی و غزل یک بهانه شاید هم
وصال مثنوای ام را سراغ لازم نیست

همین که خانه شعرم اسیر گنجشک است
برای تسلیت من کلاغ لازم نیست

چقدر خوب و صبوری که در حضور لبت
حضور آینه ها در فراغ لازم نیست

بانوی ازل ، مردِ ابد تنها شد 

خورشید گرفت و روز ناپیدا شد 

بعد از تو سکوت بود و درد و غم و رنج 

دنیای « علی » همیشه بی « زهرا » شد 

====

حکایتِ من ودل مبهم است ، می دانی ؟

تمامِ قصه ی من ماتم است ، می دانی ؟

اگر بگویمش از سنگ ناله برخیزد

وَ این مثل که زدم هم کم است ، می دانی ؟

قسمتی از تنم
وطنم
امروز لرزید
قسمتی از دلم
ایرانم.... بوشهر

خدایا ...!
آرامتر ...!
نیازی به زمین لرزه نیست ...!
کاخِ آرزوهای این مردم به تلنگری هم فرو میریخت ...!!

هموطن بوشهری تسلیت....

 فقط یادم بکن

اگر یخ کرده ای از برف و بو ران

ویا تب کرده ای از خیس باران

از این سرما ،ازاین سرما ی پرسوز