روی لولای دلم پنجره ای می چرخد

عشق با حرکت یک زنجره ای می چرخد

چرخ احساس شما گل بکند در شعرم

آسمان گیج تر از قرقره ای می چرخد

بر سر بکن چادرِ مشکی جهان که ما

این درد را سر نکشی ناگهان که ما

در آتشِ سوزِ تو با غم نشسته ایم

گفتم و او گفته غمش را نهان که ما

روزگارم  تنگ و دردی روزگاری میکشم

بار دردت ،  سال ها   با  بردباری  میکشم

روز اول  چونکه نامم  اشتباهی  گفته ام

حال با گوشی فرو افتاده گاری میکشم

=====

تو از کجای زمین آمدی که  شور آمد

تو از کجای زمان آمدی که نور آمد

تو ازکدام غزل آمدی که با  نفست

برای این دل پوسیده نفخ صور آمد

====

اندوه غزل را لب آبی ننویسند

انگور لبت را به شرابی ننویسند